آبسه مقعد يك بيماري دردناك است كه در آن چرك و عفونت در نزديكي و اطراف…
آبسه مقعد چيست؟
آبسه‌هاي مقعدي معمولاً در دو گروه كلي سطحي و عمقي قرار مي‌گيرند كه انواع عمقي آن كمي پردردسرتر از انواع سطحي هستند. آبسه مي‌تواند باعث آسيب قابل توجهي به بافت هاي مجاور شود، رايج‌ترين نوع آبسه مقعدي، آبسه‌اي است كه در اطراف مقعد و در سطح ايجاد مي‌شود. اين نوع آبسه معمولاً مانند يك جوش متورم دردناك و احتمالاً به رنگ قرمز و به صورت گرم در نزديكي مقعد ظاهر مي‌گردد. آبسه عمقي به صورت تجمع چرك در بافت‌هاي عميق اطراف مقعد بروز مي‌كند، اين نوع آبسه مقعدي كمتر شايع است و ممكن است كمتر ديده شود، ولي در صورت بروز منجر به عفونت شديدتري خواهد شد. هر دو نوع آبسه مقعدي سطحي و عمقي نياز به توجه فوري پزشكي دارند. تأخير در درمان مي‌تواند باعث وخيم‌تر شدن شرايط و ايجاد عوارض جدي شود.
آبسه مقعدي ممكن است منجر به عوارضي در فرد شود از جمله:
- تشكيل فيستول: فيستول در ۳۰ الي ۶۰ درصد از بيماران مبتلا به آبسه مقعدي بسته به نوع و شدت آبسه و درمان‌هاي انجام شده رخ مي‌دهد
- عفونت و انتقال آن به مناطق ديگر توسط انتشار خوني
- بي‌اختياري مدفوع
- بدخيمي
انواع آبسه مقعدي
- آبسه اطراف مقعدي: آبسه اطراف مقعد نشان‌دهنده رايج‌ترين نوع آبسه مقعدي است كه در حدود ۶۰ درصد از موارد بيماري را تشكيل مي‌دهد. اين آبسه معمولاً با ناراحتي اطراف مقعد كسل‌كننده و خارش بروز مي‌كند. درد آن اغلب توسط حركت و افزايش فشار پرينه ناشي از نشستن يا اجابت مزاج تشديد مي‌شود
- آبسه ايسكيوآنال: آبسه ايسكيوآنال دومين آبسه مقعدي با شيوع ۲۰ درصد است كه در اسفنكتر خارجي مقعد با ترشح چرك به فضاي ايسكيوآنال ايجاد مي‌شود و اغلب با تب سيستميك، لرز و درد شديد همراه است و به اصطلاح آبسه نعل اسبي ناميده مي‌شود
- آبسه اينتراسفنكتريك: سومين آبسه رايج مقعدي با شيوع ۵ درصدي ناشي از چرك و عفونت موجود بين اسفتكتر مقعد داخلي و خارجي است كه مي‌تواند كانال داخل مقعد را بسيار دردناك كند و معمولاً با آنوسكوپي و معاينه ركتوم تشخيص داده مي‌شود
- آبسه سوپرالواتور: اين آبسه كه در ۴ درصد موارد رخ مي‌دهد، مي‌تواند در بالاي عضله لواتورآني و از يك فرآيند چركي شكمي (مانند آپانديسيت، بيماري ديورتيكولي، سپسيس زنان و زايمان) ناشي شود و گسترش يابد كه با علامت درد لگني بروز مي‌كند و با توموگرافي كامپيوتري، سي تي اسكن، تصويربرداري رزونانس مغناطيسي (MRI)و يا سونوگرافي مقعد تشخيص داده مي‌شود. آبسه سوپرالواتور در زنان نسبت به مردان شايع تر است
- زيرمخاطي: در يك درصد موارد در زير بافت مخاطي مقعد اتفاق مي‌افتد
- آبسه پري‌ركتال: آبسه عمقي پري‌ركتال در ۹۰ درصد موارد نشان‌دهنده اختلالات مقعدي و ناشي از انسداد غدد مقعدي است. به طور معمول، آبسه ابتدا در فضاي اينتراسفنكتريك و سپس در امتداد فضاهاي بالقوه مجاور گسترش مي‌يابد. معمولاً با تب و لرز، ترشح چركي و خون‌آبه‌اي مقعد و در موارد نادر با ترشحات آلت تناسلي، درد مفصل ران همراه است.
برش جراحي و زهكشي رايج‌ترين درمان براي تمام انواع آبسه مقعدي است كه معمولاً مؤفقيت‌آميز خواهد بود. حدود ۵۰ درصد از بيماران مبتلا به آبسه مقعد دچار يك عارضه‌ي ديگر به نام فيستول خواهند شد. فيستول يك تونل يا لوله باريك و كوچك است كه به صورت غير طبيعي بين كانال مقعد و سطح پوست اطراف آن ايجاد مي‌گردد. در برخي از موارد، فيستول‌هاي مقعدي ترشح مداوم دارند. در اكثر موارد چاره‌اي جز جراحي فيستول وجود ندارد. اطلاعات بيشتر با مراجعه به اين مقالات مرتبط بيماري فيستول مقعد.
شيوع آبسه مقعدي
اوج بروز آبسه مقعدي در دهه سوم و چهارم زندگي است. اين آبسه در نوزادان كاملا رايج است. مكانيسم دقيقي از علت آن در كودكان شناخته نشده است، اما به نظر نمي رسد به يبوست مربوط شود. خوشبختانه، اين شرايط در نوزادان كاملاً خوش‌خيم است و به ندرت نياز به هر گونه مداخله از عمل جراحي تا زهكشي ساده دارد. آبسه سطحي مردان را بيشتر از زنان تحت تأثير قرار مي‌دهد.
علل آبسه مقعد
تقريبا ۱۰٪ از آبسه مقعدي ممكن است توسط دلايل ديگر و تحت تأثير عوامل خطرزا ايجاد شود. افراد خاص مبتلا به ساير بيماري‌ها با احتمال بيشتري در معرض ابتلا به آبسه عمقي و سطحي هستند، از جمله كساني با شرايط پزشكي و رفتاري زير:
- ايدز يا عفونت HIV
- بيماري كرون
- مصرف‌كنندگان داروهايي سركوب سيستم ايمني بدن مانند استروئيدها (پردنيزولون، متيل پردنيزولون) و يا افراد سرطاني تحت شيمي‌درماني
- بارداري
- آپانديسيت
- سل
- قرار دادن اجسام خارجي در داخل مقعد
- بيماري‌هاي مقاربتي
- شقاق مقعد
- بيماري التهابي روده مانند بيماري كرون يا كوليت اولسراتيو
- ديابت
- ديورتيكوليت
- بيماري التهابي لگن
- رابطه جنسي مقعدي
- غدد مقعدي مسدود شده
در بزرگسالان استفاده از كاندوم در حين مقاربت جنسي، از جمله مقاربت مقعدي مي‌تواند از آبسه مقعد جلوگيري كند. در نوزادان و كودكان نوپا نيز تغيير پوشك مكرر و تميز كردن مناسب در طول تغييرات پوشك مي‌تواند به جلوگيري از فيستول و آبسه اطراف مقعد كمك كند
علايم آبسه مقعد
انواع سطحي و عمقي آبسه مقعدي مي‌تواننند علاوه بر علايم عمومي، نشانه‌هاي اختصاصي خود را نيز بروز دهند بدين صورت كه آبسه مقعد سطحي اغلب با اين علايم همراه است:
-
- درد در ناحيه مقعد يا باسن كه خاصيت درد آن معمولاً ثابت، ضربان‌دار و تشديد شونده حين نشسته
- خروج چرك در نزديكي مقعد
- توده در ناحيه مقعد
- اجابت مزاج دردناك
- التهاب پوست اطراف مقعد يا باسن از جمله تورم، قرمزي و حساسيت به لمس
- يبوست
آبسه‌هاي مقعدي عميق‌تر ممكن است با علايم ديگري همراه باشند چون
- تب كه نشانه‌ي تشخيصي آبسه عمقي محسوب مي‌شود
- لرز
- خستگي
- درد در ناحيه پايين شكم
- تعريق شبانه
- بي‌قراري
درمان خانگي و گياهي آبسه مقعد
قبل از مراجعه به پزشك با چند روش درماني ساده خانگي و گياهي مي‌توان درد و التهاب ناشي از آبسه مقعدي را كمي تسكين داد. اين روش‌ها شامل:
- حمام آب گرم نشسته: نشستن در وان آب گرم حمام به مدت ۳۰ دقيقه ممكن است به كاهش علايم آزاردهنده آبسه مقعد كمك كند. استفاده از عصاره بابونه، بومادران علاوه بر رفع گرفتگي‌هاي عضلاني مقعد، ميزان عفونت را به حداقل مي‌رساند
- آب كلم: آب كلم حاوي يك فرم بسيار كاربردي از ماده‌ي به نام گلوتامين است كه به عملكرد روده‌اي طبيعي بسيار كمك مي‌كند. مصرف حدود ۶۰ ميلي‌ليتر آب كلم تازه براي يك الي دو بار در روز مي‌تواند بسيار مفيد باشد. اين ماده در نرم شدن مدفوع و جلوگيري از يبوست نقش بسيار مهمي دارد. عبور راحت مدفوع از كنار آبسه ايجاد شده مي‌تواند از افزايش درد ناحيه جلوگيري كند
- كمپرس گرم: كمپرس گرم مي‌تواند آبسه مقعد را با افزايش ميزان گردش خون در محيط ملتهب بهبود بخشد. به اين صورت كه گردش خون علاوه بر تأمين مواد غذايي سلول و بافت‌هاي در حال آسيب، چرك و عفونت موجود در ناحيه را رقيق مي‌كند. آبسه‌هاي كوچك‌تر از يك سانتي‌متر معمولاً به كمپرس گرم سي دقيقه‌اي سه الي چهار بار در روز پاسخ مثبت داده و بهبود مي‌يابند
- اسيد نيتريك: اسيد نيتريك براي شرايط خاصي از آبسه مقعدي پيشنهاد مي‌شود. در مواقعي كه آبسه مقعد با شقاق مقعدي همراه است و فرد درد قابل توجه مقعدي را تا چند ساعت پس از اجابت مزاج درك مي‌كند يا در افرادي كه از آبسه مقعدي بزرگ و مخل حركات روده‌اي رنج مي‌برند، بسيار كارآمد است
- ويتامين سي: به نظر مي‌رسد مصرف ويتامين سي مي‌تواند فرد را از پيشرفت بيماري و ايجاد فيستول مصون بدارد. مصرف حدود ۱۰۰۰ ميلي گرم ويتامين C در روز و نه بيشتر پيشنهاد مي‌شود. زيرا مصرف دوز بيشتر از آن مي‌تواند باعث اسهال و آسيب مقعدي شديدتر در فرد شود
- سنفيتون: سنفيتون گياهي با گلبرگ‌هاي سفيد، آبي و بنفش است كه مي‌توانند به صورت پودر و با تركيب روغن جوانه گندم همانند يك پماد بر روي آبسه مقعد گذاشته شود تا علاوه بر تسكين درد ناحيه به بهبود آبسه مقعدي كمك كند
- نارون: نارون بهترين درمان براي آبسه مقعدي است. مصرف چاي نارون لوله‌هاي گوارشي را با يك لايه مخاط محافظ پوشش مي‌دهد و از آسيب بيشتر آن جلوگيري مي‌كند
البته با كمك طب سنتي و معجون‌ها و پمادهايي كه از تركيب گياهان به دست مي‌آيد نيز مي‌توان خميرهاي تسكين‌دهنده‌اي براي كنترل درد و ناراحتي ناشي از آبسه مقعدي استفاده كرد. تركيب عسل و ريشه كوبيده شده گياه بابا آدم يا تركيب گل ختمي، آرد باقالا، بذز شنبليله، كشمش و گل مي‌تواند به تسكين درد و التهاب و بهبود آبسه مقعدي كمك كند. با اين حال اين روش‌ها فقط جنبه‌ي حمايتي و كنترلي داشته و بايد هر چه سريع تر براي درمان مؤثر آبسه مقعدي به پزشك مراجعه شود.
تشخيص آبسه مقعد
بيماران مبتلا به آبسه مقعدي سطحي معمولاً در ارزيابي اوليه علايم حياتي طبيعي دارند و تنها ۲۱ درصد موارد دچار تب يا لرز مي‌شوند. در معاينه فيزيكي به خوبي توده زير جلدي كوچك در نزديكي دهانه مقعد و قرمزي بافت مشاهده مي‌شود. پزشك معمولاً مي‌تواند با مشاهده‌ي آبسه اطراف پوست مقعد، آن را تشخيص دهد. اما زماني كه هيچ تورم خارجي يا قرمزي‌اي ديده نمي‌شود، يك ارزيابي باليني از جمله انجام يك معاينه انگشتي مقعدي براي تشخيص آبسه مقعد نياز است. در صورت شك به يك آبسه عميق، توموگرافي كامپيوتري (CT) مي‌تواند وسعت و محل دقيق آن را تعيين كند.
البته تشخيص آبسه مقعد هميشه آسان نيست و پزشك ممكن است نياز به انجام آزمايش‌هاي افتراقي داشته باشد. برخي از بيماران ممكن است براي غربالگري از نظر عفونت‌هاي مقاربتي، بيماري‌هاي التهابي روده، بيماري‌هاي ديورتيكولار و سرطان ركتوم به انجام آزمايشات اضافي نياز داشته باشند.
در موارد نادر، ممكن است بررسي تحت بي‌هوشي انجام شود و حتي پزشك ممكن است درخواست انجام يك سونوگرافي يا MRI ، آزمايش خون و ادرار را بدهد. براي مثال ارزيابي فيزيكي بهينه از آبسه ايسكيوآنال معمولاً نياز به بي‌هوشي براي كاهش ناراحتي بيمار دارد، در غير اين صورت عدم همكاري بيمار معاينه را محدود مي‌كند. شواهد نشان مي‌دهد كه استفاده از تجسس كولونوسكوپي يك راه عالي براي ارزيابي موارد پيچيده آبسه اطراف مقعد و فيستول است. از نظر تجربي ارزيابي كولونوسكوپي روش تشخيصي ارجح در بيماران مبتلا به آبسه مقعدي عمقي به دليل خطر خفيف انتشار باكتري و بروز ناراحتي كمتر در بيمار است. انجام يك ارزيابي كولونوسكوپي پس از درمان غيرجراحي نيز براي مستند شدن پاسخ مؤثر بيمار به درمان مفيد است.
درمان آبسه مقعد
درمان دارويي كمكي آبسه مقعد
افراد سالم معمولاً، نيازي به درمان آنتيبيوتيكي ندارند. درمان اوليه آنتي‌بيوتيك به تنهايي در حل و فصل عفونت بي‌اثر است و به سادگي مداخله جراحي را به تعويق مي‌اندازد. نياز به استفاده معمول از آنتي بيوتيك ها در بيماران مبتلا به آبسه مقعدي ثابت نشده است و در بهبود سريع‌تر و يا كاهش ميزان عود تأثيري نداشته است. بنابراين در بسياري از اين بيماران درمان كمكي با آنتي‌بيوتيك غير ضروري در نظر گرفته شده است. با اين حال، مصرف هم‌زمان آنتي‌بيوتيك ممكن است در بيماران مبتلا به برخي بيماري‌ها توصيه شود، مانند:
پاسخ التهابي سيستميك يا سپسيس؛
سلوليت گسترده؛
ديابت؛
سركوب سيستم ايمني؛
اختلالات دريچه قلب يا داراي دريچه مصنوعي.
آنتي بيوتيك وريدي مناسب بايد قبل و بعد از عمل بر اساس رنگ آميزي گرم و يا به صورت تجربي براي پيشگيري و درمان در افراد كم توان با سيستم ايمني ضعيف تجويز مي‌شود. انواع آنتي‌بيوتيك‌هاي پروفيلاتيك شامل:
-
- آمپي سيلين-سولباكتام: آمپي سيلين-سولباكتام نشان دهنده تركيبي از يك مهار كننده بتالاكتاماز با پني‌سيلين است. اين دارو با سنتز سلول‌هاي ديواره‌اي باكتري در فرآيند تكثير فعال آن تداخل ايجاد مي‌كند. اين دارو به عنوان يك جايگزين براي آموكسي‌سيلين خوراكي استفاده مي‌شود. آمپي سيلين-سولباكتام پوست، فلور روده‌اي و بي‌هوازي را پوشش مي‌دهد و براي عوامل بيماري‌زا بيمارستاني ايده آل است
- ايمي پنم- سيالستين : ايمي پنم- سيالستين به صورت تجربي براي بيماران به شدت بيمار بخش مراقبت‌هاي ويژه (ICU) استفاده مي‌شود. كشت خون و بررسي حساسيت نتايج انتخاب آنتي‌بيوتيك را هدايت مي‌كند
- ايمي پنم- سيالستين : ايمي پنم- سيالستين به صورت تجربي براي بيماران به شدت بيمار بخش مراقبت‌هاي ويژه (ICU) استفاده مي‌شود. كشت خون و بررسي حساسيت نتايج انتخاب آنتي‌بيوتيك را هدايت مي‌كند
- آمپي سيلين: آمپي سيلين، يك پني سيلين طيف گسترده است كه به عنوان يك جايگزين براي آموكسي‌سيلين مصرفي خوراكي، استفاده مي شود. اين داروي پروفيلاتيك در بيماران با دريچه مصنوعي قلب كه در معرض خطر اندوكارديت هستند، قبل از هر روش جراحي استفاده مي‌شود. آمپي‌سيلين معمولاً داروي انتخابي پزشكان است مگر فرد به پني‌سيلين حساسيت داشته باشد كه در آن صورت سفازولين يا كليندامايسين يك انتخاب مناسب خواهد بود
- سفازولين: سفازولين يك سفالوسپورين نسل اول است كه با سنتز ديواره‌ي سلولي باكتري و مهار همانندسازي باكتري در از بين بردن آن نقش دارد. سفازولين در درجه اول در برابر فلور پوست، از جمله استافيلوكوك اورئوس فعال است و معمولاً به تنهايي براي پوشش و ساختار پوست استفاده مي‌شود. اين دارو به صورت تزريقي و عضلاني قابل استفاده است و اغلب در بيماران حساس به پني‌سيلين با دريچه مصنوعي قلب كه در معرض خطر اندوكارديت هستند، استفاده مي شود
- كليندامايسين: كليندامايسين آنتيبيوتيكي است كه با دخالت در عملكرد طبيعي سلولي باكتري‌ها مانع رشد آن‌ها مي‌شود. كليندامايسين به طور گسترده بدون نفوذ به سيستم عصبي مركزي (CNS) در بدن توزيع مي‌شود. اين دارو توسط كبد و كليه دفع مي‌گردد. اين دارو در بيماران حساس به پني‌سيلين با دريچه مصنوعي قلب در معرض خطر اندوكارديت استفاده مي‌شود
انواع بي‌حس‌كننده هاي موضعي مورد استفاده قبل از تخليبه آبسه مقعدي شامل
-
- بي‌حسي ليدوكائين: ليدوكائين ۱ الي ۲ درصد با يا بدون اپي نفرين به منظور بي‌حسي موضعي آبسه استفاده مي‌شود. اپي نفرين طول مدت اثر بي حس‌كننده ليدوكائين را با انقباض رگ‌هاي خوني اطراف انشعابات عصبي افزايش مي‌دهد. ليدوكائين نفوذپذيري به يون‌هاي سديم در غشاهاي عصبي را كاهش مي‌دهد
- كلريد اتيلن: كلريد اتيلن ممكن است همراه با ليدوكائين براي كند كردن درد آسپيراسيون با سوزن استفاده شود، اما فقط تا حدي مؤثر است. اين ماده بايد بلافاصله قبل از تخليه اسپري شود
- بوپيواكائين و اپي نفرين: بوپيواكائين نفوذپذيري به يون‌هاي سديم در غشاهاي عصبي را كاهش مي‌دهد و اپي نفرين طول مدت اثر بي‌حس كننده بوپيواكائين را با ايجاد انقباض رگ‌هاي خوني اطراف انشعابات عصبي افزايش مي‌دهد
كنترل درد در امر كيفيت مراقبت از بيمار ضروري است. مسكن باعث ايجاد احساس راحتي در بيمار خواهد شد. برخي از داروهاي آرامش‌بخش شامل
- مپريدين: مپريدين ضد دردي با عملكردي مشابه مورفين است. مپريدين ممكن است در تركيب با پرومتازين براي افزايش اثردهي مورد استفاده قرار گيرد
- پرومتازين: پرومتازين داروي است كه در درمان تهوع و استفراغ مؤثر است. در تركيب با ضد دردهايي مانند مپريدين، ممكن است اثر هم افزايي داشته باشند
- بنزوديازپين: بنزوديازپين يك داروي ضداضطراب براي بيماراني است كه نگران آسپيراسيون با سوزن، مطالعات تصوير برداري يا عمل جراحي هستند
- ميدازولام: ميدازولام خواب‌آور و آرام‌بخش است كه در بيماراني كه نياز به آرام‌بخش حاد يا كوتاه مدت دارند مانند جراحي سرپايي آبسه مقعد مفيد است
- لورازپام: لورازپام يك خواب‌آور و آرام‌بخش است كه شروع كوتاه اثر و نيمه عمر نسبتاً طولاني دارد. اين دارو هنگامي كه بيمار بايد براي بيش از ۲۴ ساعت بي‌هوش شود، بسيار عالي است.
درمان سرپايي آبسه مقعد
به دليل ماهيت حاد آبسه سطحي، آماده سازي روده قبل از عمل امكان پذير نمي‌باشد و به طور معمول غير ضروري است. بي‌دردي كافي قبل از تخليه‌ي چرك الزامي است. توصيه مي‌شود تا محلول ليدوكائين ۲ درصد همراه با اپي‌نفرين به اطراف حاشيه آبسه به صورت زير جلدي، عضلاني يا داخل وريدي تزريق شود. اسپري كلريد اتيلن در منطقه بلافاصله قبل از آسپيراسيون نيز ممكن است به كاهش درد و ناراحتي ناشي از آسپيراسيون كمك كند. اثر خنك كننده كلريد اتيلن گيرنده‌هاي درد را به طور موقت در انتقال سيگنال‌هاي درد به قشر مغز ناتوان مي‌كند. پس از برش سطحي آبسه با فشار دستي آن را تخليه مي‌كنند و پس از شست‌و‌شوي حفره، روي سطح آن يك گاز استريل قرار داده و پس از ۲۴ ساعت آن را بر مي‌دارند.
درمان بستري آبسه مقعد
در روش ديگر، عمل جراحي ممكن است در اتاق عمل توسط جراح با استفاده از بي‌حسي نخاعي يا بي‌هوشي عمومي انجام شود. در صورت بي‌هوشي بايد مانيتورينگ قلب، پالس اكسيمتري و تجهيزات مديريت راه هوايي از جمله دستگاه‌هاي ساكشن، آمبوبگ، ماسك و تجهيزات لوله گذاري تراشه در دسترس باشد. اين روش تنها بايد توسط پزشكان بسيار ماهر در مديريت قلبي و تنفسي استفاده شود. در صورتي كه از ليزر براي برش آبسه مقعدي استفاده شود، به دليل آسيب كمتر به بافت‌هاي اطراف و خونريزي كمتر در مدت كمتري بهبود مي‌يابد و عوارض بعد از عمل كمتري نسبت به روش‌هاي سنتي جراحي با تيغ را برجاي خواهد گذاشت.
درمان آبسه ايسكيوآنال، اينتراسفنكتريك و سوپرالواتور معمولاً نياز به بي‌هوشي عمومي و يا موضعي دارد. براي تخليه آبسه ايسكيوآنال، يك برش در محل داراي حداكثر تورم زده مي‌شود و چرك ناحيه تخليه مي‌گردد. براي تخليه آبسه اينتراسفنكتريك، يك برش عرضي در كانال مقعد زير خط دندانه‌دار خلفي زده مي‌شود. فضاي اينتراسفنكتريك و در واقع فضاي آلوده ما بين اسفنتكتر داخلي و خارجي كامل تخليه مي‌شود. محل آبسه باز گذاشته مي‌شود و گاهي از يك كاتتر براي جلوگيري از بسته شدن آن در مسير زخم استفاده مي‌گردد.
تخليه آبسه سوپرالواتور تكامل يافته از گسترش آبسه ايسكيوآنال، از طريق حفره ايسكيوآنال انجام مي‌شود و نوع گسترش يافته از آبسه اينتراسفنكتريك از طريق مخاط ركتوم امكان پذير است. در مواردي كه آبسه سوپرالواتور خلفي است، براي تخليه يك برش عرضي در كانال خلفي مقعد زير خط دندانه‌دار زده خواهد شد. اگر وضعيت باليني بيمار پس از ۲۴-۴۸ ساعت پس از تخليه بهبود نيابد، ارزيابي مجدد آبسه سوپرالواتور با استفاده از CT و يا عمل مجدد نياز است. پس از عمل در بسياري از افراد براي تسكين درد داروهاي كنترل درد خوراكي يا تزريقي تجويز مي‌شود.
بيمار ممكن است نياز به اقامت در بيمارستان براي يك شب يا چند شب داشته باشد. در مدت بستري در بيمارستان مايعات و آنتي بيوتيك‌‌هاي تزريقي و داروهاي ضد درد تجويز مي‌شود. در صورت لزوم تمديد واكسن كزاز و گذشتن از موعد ده ساله‌ي آن نياز به تكرار آن است. آزمايش خون و تست‌هاي ديگر براي ارزيابي پيشرفت بيماري پس از درمان نيز انجام مي‌شود.
گاهي اوقات، عمل جراحي فيستول را مي‌توان همان زمان با جراحي آبسه انجام داد. با اين حال، فيستول اغلب چهار تا شش هفته پس از گسترش آبسه جراحي مي‌شود. گاهي اوقات يك فيستول ممكن است تا ماه‌ها يا حتي سال‌ها بعد رخ ندهد. بنابراين درمان فيستول با روش جراحي معمولاً يك روش جداگانه است كه مي‌تواند به صورت سرپايي و يا با يك اقامت كوتاه در بيمارستان انجام شود.
اقدامات پس از جراحي آبسه مقعد
بيماران ممكن است براي چند روز پس از عمل جراحي درد داشته باشند، اما در طول زمان بهبود مي‌يابند. معمولاً بيماران بخيه ندارد و زخم‌هاي عفوني مانند آبسه براي تخليه باز باقي گذاشته مي‌شوند. بستن و بخيه زدن خروجي آبسطه منجر به تجمع چرك مجدد در آن خواهد شد. بيماران ممكن است نياز به مصرف داروي آنتيبيوتيكي و ضد درد براي چند روز، بسته به وضعيت جسمي خود داشته باشند.
پس از عمل جراحي آبسه يا فيستول معمولاً ناراحتي خفيف است و مي‌تواند با داروهاي ضد درد كنترل شود. افراد مي‌توانند در حداقل زمان مورد انتظار به محل كار يا مدرسه خود بازگردند. براي بهبود سريع‌تر به حمام آب گرم نشسته سه يا چهار بار در روز، بهداشت فردي و استفاده از نرم‌كننده‌هاي مدفوع براي كاهش ناراحتي و درد حين اجابت مزاج و جلوگيري از يبوست توصيه مي‌شوند. طي دو الي سه هفته بعد زخم بايد توسط پزشك مورد معاينه و پيگيري قرار گيرد. براي جلوگيري از ايجاد لكه‌ي ناشي از ترشحات زخم بر روي لباس مي‌توان از پانسمان يا يك لايه گاز بر سطح زخم استفاده كرد.
عوارض بعد از عمل جراحي مي‌تواند شامل عفونت، شقاق مقعد، عود آبسه و زخم باشد. پس از درمان به موقع آبسه مقعد بعيد است كه مشكل باز گردد و عود كند. بسياري از مردم به درمان‌هاي خاص بيشتري، به خصوص در آبسه عمقي، براي جلوگيري از عوارض و يا بازگشت آبسه نياز دارند. با اين حال، گرفتن مشاوره براي پيشگيري از عود بيماري بسيار مهم است.
پيش‌آگهي آبسه مقعد
درمان به موقع و مناسب عمل مانع از عوارض جدي‌تر، مانند گسترش آبسه يا عفونت سيستميك مي‌شود. تقريبا دو سوم از بيماران مبتلا به آبسه مقعدي كه توسط برش و درناژ يا با زهكشي خود به خود درمان شدند، در نهايت به يك فيستول مقعد مزمن مبتلا خواهند شد. پس از تشكيل فيستول، عوارض متعددي ممكن است بعد از عمل جراحي ايجاد شود. بي‌اختياري مدفوع پس از جراحي در فيستول پيچيده و ديگر عوارض بعد از عمل مانند التهاب موقت مجراي ادرار، احتباس ادراري و همچنين يبوست نيز ممكن است به عنوان يك نتيجه از درد حين دفع مدفوع اتفاق افتد.
- چهارشنبه ۱۰ بهمن ۹۷ | ۱۷:۲۶
- ۲۶ بازديد
- ۰ نظر
آشنايي با هيتر گازي براي درست ترين انتخاب
بررسي انواع شير فشار شكن
تاسيسات گرمايشي ساختمان
كمپرسور اسكرو چيست ؟
راهنماي خريد مناسب ترين هيتر
علت وجود خون در مدفوع